Jak odróżnić szwy rozpuszczalne od zwykłych? Prosty poradnik

Zarówno szwy rozpuszczalne, jak i nierozpuszczalne są powszechnie stosowane w różnych procedurach medycznych. Służą do zabezpieczania ran po zabiegach chirurgicznych, urazach i skaleczeniach. Jak rozróżnić, czy w danym przypadku zastosowano nici wchłanialne czy niewchłanialne? Sprawdź!

Czym charakteryzują się szwy rozpuszczalne i nierozpuszczalne?

Zanim uzyskasz odpowiedź na pytanie, jak odróżnić szwy rozpuszczalne od zwykłych, warto powiedzieć nieco więcej o specyfice obu tych wyrobów. Poznanie cech nici wchłanialnych i niewchłanialnych ułatwi Ci rozpoznanie, z którym wyrobem masz do czynienia w danej sytuacji.

Szwy rozpuszczalne

Szwy rozpuszczalne (określane też jako resorbowalne, wchłanialne) są wykonane z tworzywa, które po pewnym czasie ulega całkowitemu wchłonięciu na skutek reakcji enzymatycznych lub hydrolizy. Procesy te trwają, w zależności od rodzaju zastosowanego tworzywa, od kilku tygodni do kilku miesięcy.

Cieszą się szczególną popularnością, ponieważ pozwalają uniknąć ponownej wizyty u lekarza w celu zdjęcia szwów. Są stosowane w sytuacjach, gdy nie jest wymagana szczególnie duża wytrzymałość na przeciążenia.

Szwy nierozpuszczalne

Szwy niewchłanialne produkuje się z użyciem trwałych i bardzo odpornych materiałów. Pozostają w tkance pacjenta do momentu ich usunięcia.

Najczęściej używa się ich do zamykania ran pooperacyjnych oraz uszkodzeń skóry powstałych na skutek skaleczenia. Cechują się elastycznością i plastycznością, dzięki czemu umożliwiają wykonywanie węzełków.

Szwy rozpuszczalne i zwykłe – najważniejsze różnice

Poniżej przedstawiono najważniejsze różnice pomiędzy szwami rozpuszczalnymi i zwykłymi.

●      Tworzywo — najczęściej wykorzystuje się szwy z tworzyw syntetycznych. Nici niewchłanialne wykonuje się najczęściej z poliestru, nylonu lub polipropylenu, a wchłanialne — z poliglaktyny lub poliglikolidu.

●      Czas noszenia — szwy rozpuszczalne wchłaniają się po okresie zdefiniowanym przez producenta (przykładowo te stosowane do zszywania mięśni, powięzi czy tkanki podskórnej „znikają” najczęściej po ok. 55-70 dniach), a nierozpuszczalne należy usunąć w ciągu kilku lub kilkunastu dni.

●      Usuwanie — nici rozpuszczalne pozostają w ciele pacjenta aż do całkowitego wchłonięcia, a nierozpuszczalne muszą zostać wyciągnięte przez lekarza.

●      Zastosowanie — szwy chirurgiczne rozpuszczalne wykorzystuje się najczęściej w stomatologii, ginekologii i medycynie estetycznej, a nierozpuszczalne w chirurgii ogólnej, urologii, okulistyce i chirurgii plastycznej.

To może Cię zainteresować: Szwy czy staplery? Który szew szybciej się zagoi?

Jak odróżnić szwy rozpuszczalne od zwykłych?

Odróżnienie szwów rozpuszczalnych od zwykłych nie stanowi zazwyczaj problemu. Przeważnie i tak nie jest konieczne, gdyż informację o rodzaju zastosowanych nici pacjent zawsze otrzymuje od lekarza podczas wypisu. Mimo to warto wiedzieć, po czym rozpoznać szwy wchłanialne. Otóż szwy rozpuszczalne:

●      są cienkie i słabo widoczne;

●      mają jasny odcień lub cechują się transparentnością;

●      przeważnie znajdują się pod skórą;

●      zazwyczaj nie mają węzełków.

Zwykłe szwy są wyraźnie widoczne, a ich węzełki i pętle można łatwo zauważyć gołym okiem.

Różnice występują także w sposobie gojenia. W przypadku nici wchłanialnych szwy z czasem zaczynają rozpuszczać się i zanikać. Z kolei te zwyczajne pozostają w niezmienionym stanie aż do momentu ich usunięcia.

Jak dbać o ranę ze szwami?

Niezależnie od rodzaju szwów, w pierwszej dobie po szyciu rekomenduje się unikać moczenia rany i zdejmowania opatrunku. Po upływie tego czasu w dalszym ciągu należy ograniczać kontakt uszkodzonej skóry z wodą do minimum. Niewskazane są wówczas kąpiele w wannie, w morzu czy basenie. Oprócz tego zaleca się regularne przemywanie rany preparatem wskazanym przez lekarza.

Wiesz już, jak odróżnić nici rozpuszczalne od niewchłanialnych, i w jaki sposób dbać o skórę ze szwami. Pamiętaj, aby w razie pojawienia się jakichkolwiek niepokojących objawów, takich jak: silne zaczerwienienie, ból, pieczenie czy ropienie, niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.