Studia medyczne podczas pandemii

Od października jestem studentką kierunku lekarskiego na Uniwersytecie Medycznym w Lublinie. Niestety nie miałam okazji jeszcze zakosztować tego słynnego studenckiego życia. Nie da się ukryć, że epidemia COVID-19 drastycznie zmieniła prawie każdy aspekt naszego życia.

Na początku chciałabym podkreślić fakt, że w tym wpisie będę dzielić się organizacją studiów na 1 roku kierunku lekarskiego na moim uniwersytecie. Mam wielu znajomych na innych uczelniach medycznych i wiem, że występują spore różnice, a nawet występują one na mojej uczelni na różnych kierunkach i latach studiów.

No to zacznijmy od początku...

W październiku zajęcia odbywały się w sposób hybrydowy- ćwiczenia były stacjonarnie, a seminaria i wykłady zdalnie.
Pierwsze kilka dni studiów stały pod znakiem problemów technicznych, serwery zdecydowanie odmawiały współpracy. Na szczęście dość szybko udało się znaleźć rozwiązanie problemu.

Niestety hybryda nie trwała długo... Po około 2 tygodniach przeszliśmy na nauczanie całkowicie zdalne. Było ciężko... brak motywacji, brak kontaktu z prawdziwymi ludźmi, a ilość nauki bardzo przytłaczała. Postanowiłam wrócić do domu i byłam tam aż do końca roku kalendarzowego. W styczniu znowu wróciliśmy do zajęć hybrydowych co trwa do dnia dzisiejszego…

Zdalna sesja

Sesja zimowa była bardzo ciekawym przeżyciem. Zdecydowanie bardziej stresowałam się możliwością wystąpienia problemów z Internetem lub kamerką niż faktem zdawania egzaminu. Ach! No i prawie zapomniałam o najważniejszym... Ubiór podczas egzaminu: elegancka koszula i oczywiście wygodne spodnie dresowe, bardzo polecam.

Wszystko zamknięte...

Bardzo brakuje mi możliwości zmieniania otoczenia nauki. Kawiarnie, biblioteki są zamknięte. Z doświadczenia wiem, że w takich publicznych miejscach dużo łatwiej jest mi się zabrać do nauki, bo jest mniej rozpraszaczy. Na razie mogę wędrować między biurkiem i stołem w kuchni. Dobre i to ;)

A czy jest coś dobrego w obecnej sytuacji?

Oczywiście! Dzięki zdalnym wykładom i seminariom oszczędza się naprawdę dużo czasu. Zamiast dojeżdżać na uczelnię można dłużej pospać, pouczyć się i zrobić mnóstwo ciekawych rzeczy. Pojawiła się możliwość zaangażowania się w wolontariat medyczny na przykład podczas szczepień. Taki kontakt z pacjentem na pierwszym roku jest naprawdę na wagę złota i bardzo napędza do działania.

Mam nadzieję, że z każdą chwilą jesteśmy bliżej powrotu do "normalnego" studiowania, choć z drugiej strony chciałabym aby część pandemicznych zwyczajów została z nami na dłużej