Jak to jest z szacunkiem wobec pielęgniarek?

„Pielęgniarstwo? Przecież nikt cię nie będzie szanował!” - takie słowa niejednokrotnie słyszałam, będąc na studiach. Jak jest naprawdę?

Stereotypy o pielęgniarstwie powielane już od studiów

 „W tej pracy nikt nie będzie miał do ciebie szacunku!”, „Będziesz tylko od zmiany pampersów!”, „Wszystko, co się dzieje, będzie twoją winą!”, „Pacjenci są okropni: krzyczą, plują i wyzywają!”, „Co ty, dziewczyno, tutaj robisz?” - takie zdania wiele razy słyszałam na studiach. Co więcej, nierzadko padały one z ust innych pielęgniarek.

Nie ma to jak „słowa otuchy" usłyszane przez młodą dziewczynę na początku swojej drogi zawodowej. Mimo tak wielu negatywnych słów, postanowiłam się nie zrażać i na własnej skórze przekonać się, jak to tak naprawdę jest z tym pielęgniarstwem.

Pacjenci nie szanują pielęgniarek?

Praca w ochronie zdrowia nie należy do łatwych zadań. Idąc w tym kierunku należy pamiętać, że mamy styczność z ludźmi chorymi. Więc owszem, zdarza się agresja słowna czy fizyczna. Pamiętajmy, może to być reakcja na zdiagnozowaną chorobę czy na silne leki. Oczywiście czasami jest to po prostu ludzki charakter. To od nas zależy, jak zareagujemy. A krzykiem czy wyzwiskami w kierunku pacjenta nic nie osiągniemy.

Czy ludzie wiedzą, co to szacunek i czy istnieje wdzięczność? Ja wdzięczności za wykonywanie mojej pracy nie oczekuję. Największą radością jest, gdy pacjent dojdzie do zdrowia.

W swojej pracy na oddziale intensywnej terapii i na bloku operacyjnym zawsze staram się podchodzić do ludzi z szacunkiem. Z odwzajemnieniem tego ze strony  pacjentów i rodzin jest różnie, ale sformułowanie: ,,nikt cię nie będzie szanował” uważam za dużą przesadę. Osobiście wdzięczność i szacunek w swojej pracy widzę codziennie.

Lecz czy mówimy tutaj o szacunku tylko i wyłącznie ze strony chorego i rodziny? No nie!

Brak szacunku płynie z niespodziewanej strony

W codziennej pracy najwięcej czasu spędzamy w gronie całego zespołu pracowników ochrony zdrowia. Pielęgniarki, ratownicy medyczni, diagności laboratoryjni, lekarze, elektroradiolodzy, opiekuni medyczni i wiele innych osób. Tutaj pojawia się kolejne pytanie: czy szacunek do siebie nawzajem jest na porządku dziennym? 

Moje obserwacje niestety nie dają jednoznacznej odpowiedzi. Osobiście z brakiem szacunku najczęściej spotykałam się nie ze strony lekarzy, jak to się powszechnie twierdzi. Pielęgniarki pielęgniarkom potrafią dokuczyć najbardziej. To smutne stwierdzenie, gdyż to my w swojej pracy powinniśmy wspierać się najbardziej. Jako grupa zawodowa powinniśmy jednoczyć się i walczyć o lepsze warunki pracy czy właśnie o szacunek. Ale jak można wymagać szacunku od innych, gdy samemu się tego szacunku nie daje? Nie chcę jednak generalizować, bo w swojej pracy miałam okazję poznać również masę pielęgniarek, które są bliskie mojemu sercu.

Teraz rada dla osób, które ze względu na głosy o braku szacunku zniechęcają się do zawodu, ale również do każdego, kto to czyta: bądźmy dla siebie życzliwymi ludźmi, szanujmy innych - czy to w pracy, czy w życiu prywatnym. Myślę, że tak drobna rzecz stosowana przez każdego odmieniłaby nasz komfort pracy i życia. Po prostu bądźmy dla innych tacy, jak sami chcielibyśmy być traktowani.